عید مبارکی با غزل

شده روزم سیا عــــــیدت مبارك

بکن سویم نگا عــــــیدت مبارک

به این دل بـرده ودل داده ي خود

ستم کردی چــــــراعیدت مبارک

زخون قلب مـن بردست وپـــایت

نمودی گرحـنا عیدت مـــــبارک

زعشق آتشــین وبــر وفـــــــــایم

خداباشد گوا عـــــــــیدت مبارک

بسی دیدم جـــــــوانان بود رهرو

دراین راه فنا عــــیدت مــــبارک

براه عشق توبــا شد یقیــــــــــــناً

فنا رمز بقا عــــــــــیدت مـبارک

بگردن طـــــــوق زیباکردی آخر

خون من، بی گنــا عیدت مبارک

بگوبا آنکه مـــــــــی بندد ( تولا )

بدست وپا حـــــــــناعیدت مبارک

عیدی

بهار آشنا عــــــــيدت مــــــبارك

بدرد من دوا عـــــيدت مبا ر ك

سحرگاه مست سازد عطـر زلفت

مرا ,اي باوفا , عــــــيدت مبارك

بدل گفتم كـــــــه درايّام پـــيري

شوي برمن عصا عيـدت مــبارك

كنون گر نا اميدم از وصـــــا لت

بگويم درخــفا عيــــــــدت مــبارك

شدم از بسكه هجــرانـــــت كشيدم

بمرگ خــود رضا عـــيدت مبارك

زدرد هجر ميــــــــنالم من از تو

طلب دارم شـــــــفا عيـدت مبارك

بروز حـشرگـــيرم دامـــــــنت را

كنم آن كي رهــــا عيــــدت مبارك

بدل عشقت هزاران فتـــنه انداخت

بشد صـــومم قضا عيــدت مبارك

بسي داغ از دومژگان خـــدنـــگت

بدل دارم بـــــــــــقا عيـدت مبارك

زبس شيداي رخــــــسار تو با شم

كنم جـــــان را فدا عـيدت مبارك

توي برنا ومــــــي بــاشد ( تولا)

بدربارت گدا عـــــــيدت مبارك

امروز زنان فعال بامیان از بخشهای مختلف، در دفتر مؤسسه جامعه مدنی وحقوق بشردر زون مرکزی تجمّع نموده و باصدور اعلامیه ای خواستار عملی شدن مفاد قطعنامه 1325 شورای امنیت سازمان ملل متحد در افغانستان شده و از وضعیت نابسامان امنیتی در سراسر کشور ابراز نگرانی نمودند که در این جا متن اعلامیه خدمت خوانندگان این وبلاک قرار داده می شود.

اعلامیۀ گروه دادخواهان و حامیانِ قطعنامۀ 1325 شورای امنیتِ سازمانِ مللِ متحد در ولایتِ بامیان، پیرامونِ تطبیقِ مفادِ قطنامۀ 1325 و انتقالِ مسؤولیت از نیروهای بین المللی به نیروهای داخلی
گروه دادخواهان و حامیانِ قطعنامۀ 1325 شورای امنیتِ سازمانِ مللِ متحد، که به تأریخِ اول مارچِ 2011 میلادی، از سوی مؤسسۀ جامعۀ مدنی و حقوقِ بشر، در شهرِ باستانیِ بامیان ایجاد شد، متشکل از 100 زنِ فعال در عرصۀ حقوقِ بشر میباشد. این گروه، ضمنِ استقبال از طرحِ انتقالِ مسؤولیت از نیروهای خارجی به نیروهای افغان، نگران است تا مبادا با رفتنِ نیروهای خارجی، دشمنانِ مردمِ افغانستان و تروریسمِ بین المللی، جانِ تازه یی بگیرند و بر پیکرِ رنجورِ ملتِ رنجدیدۀ مان زخمِ تازه یی وارد کنند.

یکی از اهدافِ اساسیِ کنفرانسِ «بن»، تأمینِ صلح و امنیت در افغانستان بود، لذا بعد از سقوطِ رژیمِ طالبان، جامعۀ بین المللی، دولت و ملتِ افغانستان، تلاشهای زیادی پیرامونِ به وجود آوردنِ امنیت، صلح و ثبات به خرچ دادند، تا زمینه های تأمینِ زندگیِ شرافتمندانه و صلح آمیز، برای مردمِ رنجدیدۀ ما مهیا گردد؛

امّا، با گذشتِ یک دهه از حضورِ گستردۀ جامعۀ بین المللی و استقرارِ حکومتِ مرکزی در افغانستان، هنوزهم شاهدِ حملاتِ انتحاری، قتل و کشتارِ مردمِ بیگناه و ناامنیهای گسترده در افغانستان استیم.

با آن که دولتِ افغانستان، تلاشهای زیادی را از مجرای ساختارهای مختلف، با هدفِ تأمینِ صلح، انجام داده است، امّا با تأسف باید گفت که هیچ یک از این تلاشها، نه تنها راه به جایی نبرده، بلکه فعالیتهای دشمنانِ مردمِ کشور و ترورستان، روز به روز سیستماتیک تر و منسجم تر نیز گردیده است؛ ترورهای اخیرِ مقامات و شخصیتهای مطرح، بیانگرِ این ادعای ماست.

با انتقالِ مسؤولیت و خروجِ نیروهای بین المللی از کشور، به ویژه از ولایتِ بامیان، که نخستین ولایت برای تطبیقِ این پروسه میباشد و از نیروهای امنیتیِ ضعیف و تجهیزاتِ بسیار ساده و ناکافی برخوردار است، ما مردمِ ولایتِ بامیان، به ویژه زنانِ این ولایت، نگرانِ گسترشِ فعالیتِ گروههای دهشت افگن و جنگجو میباشیم؛ زیرا با توجه به ناامن بودنِ راههای مواصلاتیِ این ولایت، کمبودِ پولیسِ مسلکی و عدمِ حضورِ اردوی ملی، چگونه میتوان به استقرار و استمرارِ امنیت، صلح و ثبات، امید داشت. لذا، خواسته های خویش را طی این اعلامیه، چنین ابراز میکنیم:

• مردمِ ولایتِ بامیان، کاملاً آرام و صلح دوست اند، امّا با آن هم امکانِ گسترشِ خشونت و نا آرامیها از ولایاتِ همجوار به این ولایت وجود دارد؛ بناءً دولت باید تلاشهای همه جانبه یی را برای حفظِ آرامش و امنیتِ شهروندانِ بامیان به کار اندازد؛

• زنان، نیمی از پیکرِ جامعه اند و باید در همه زمینه ها، به ویژه در سطوحِ مختلفِ تأمینِ صلح و امنیت، سهمِ فعال داشته باشند. در شرایطِ کنونی که دهشت افگنان، با تاکتیکِ جدیدِ استفاده از لباسهای زنانه، عمل میکنند، این موضوع اولویتِ بیشتر می یابد؛

• از دولتِ جمهوریِ اسلامیِ افغانستان میخواهیم، تا زمینه های اشتغال و کاریابی را برای اقشارِ مختلفِ جامعه، به ویژه برای جوانان، مساعد سازد، تا مردم بتوانند به حدِاقلِ حقوقِ اقتصادیِ شان دست پیدا کنند و دهشت افگنان نتوانند با استفاده از فقرِ گستردۀ مردم، به این سپاه عظیم دست یابند؛

• از دولتِ جمهوریِ اسلامیِ افغانستان میخواهیم، تا برنامۀ عملِ ملی را در زمینۀ تطبیقِ مفادِ قطعنامۀ 1325 شورای امنیتِ سازمانِ مللِ متحد، شکل دهد و در راستای تعهداتِ بین المللیِ خویش پیرامونِ این قطعنامه، گامهای عملی بگذارد. این برنامۀ عمل، باید حقوقِ زنانِ افغان را در برابرِ چالشها، وقایه و حمایت نموده، زمینه های تأمینِ حقوقِ زنان را در کشور مساعدتر سازد؛

• از سازمانِ مللِ متحد و دیگر نهادهای ناشی از این سازمان میخواهیم، تا تطبیقِ تعهداتِ بین المللیِ دولتِ افغانستان را جدی گرفته، در زمینه با دولت، جامعۀ مدنی و مردمِ افغانستان، همکاریهای پایدار داشته باشند؛

• از تمامیِ نهادهای جامعۀ مدنیِ کشور میطلبیم، تا از خواستهای برحقِ زنانِ کشور، به ویژه از خواستهای زنانِ محرومِ بامیان، حمایتهای همه جانبه نمایند؛

• از عمومِ زنانِ ولایتِ بامیان میخواهیم، تا با حضور در تمامیِ عرصه ها، به ویژه با مشارکت در موضوعاتِ صلح و امنیت، زمینه های تحققِ حقوقِ انسانیِ شان را بهبود بخشند.

                                    با احترام

گروه دادخواهان و حامیانِ قطعنامۀ   1325 شورای امنیتِ   سازمانِ مللِ متحد

                      29/5/1390 برابر با 20/8/2011

                             بامیان ـ افغانستان